- birleştirici
- birleştirici verbindend, Einheit stiftend; Binde-;birleştirici madde CHEM Bindemittel n
Türkçe-Almanca sözlük. 2013.
Türkçe-Almanca sözlük. 2013.
birleştirici — is. 1) Birliği sağlayan kimse 2) Uzlaşmayı sağlayan kimse 3) İki veya daha çok nesnenin birleşmesini sağlayan nesne … Çağatay Osmanlı Sözlük
birleştiricilik — is., ği Birleştirici olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
üniter — sf., Fr. unitaire 1) Birlikçi, birlikten yana, birleştirici (siyaset) 2) Merkeziyetçi … Çağatay Osmanlı Sözlük
itilafkâr — (A. F.) [ رﺎﮑﻓﻼﺘﺋا ] uzlaştırıcı, birleştirici … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MUVAHHİD — Allah ın birliğine inanan. Tevhid eden. * Birleştirici olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük